هر کاری می خواهی بکن

دنیا را آتش بزن

آسمان را به مضحکه بگیر

زمین را تحقیر کن

باد را نفهم و گل را نبو

خنده را فراموش کن و گریه را به خاک بسپار

زیر دیروز دفن شو و در فردا غرق

حتی اگر می خواهی کودکی را پشت سر بگذار

هر چه می خواهی بکن ... اما ...

هیچگاه رویاهایت را فراموش نکن...

تنها موندن سخته

                تو ماروتنهاگذاشتی

در این مطلب به 10 نکته طلایی از درسهای زندگی آلبرت انیشتین این دانشمند بنام خواهیم پرداخت.امیداست با تفکر و تامل در این نکات طلایی و به کار بستن آنها در زندگی روزمره راههای زندگی متعالی را بیاموزیم.

1. کنجکاوی را دنبال کنید

"من هیچ استعداد خاصی ندارم. فقط عاشق کنجکاوی هستم"
چگونه کنجکاوی خودتان را تحریک می کنید؟
من کنجکاو هستم، مثلا برای پیدا کردن علت اینکه چگونه یک شخص موفق است و شخص دیگری شکست می خورد.
به همین دلیل است که من سال ها وقت صرف مطالعه موفقیت کرده ام.
شما بیشتر در چه مورد کنجکاو هستید؟
پیگیری کنجکاوی شما رازی است برای رسیدن به موفقیت.


2. پشتکار گرانبها است

"من هوش خوبی ندارم، فقط روی مشکلات زمان زیادی می گذارم"
تمام ارزش تمبر پستی توانایی آن به چسبیدن به چیزی است تا زمانی که آن را برساند.
پس مانند تمبر پستی باشید و مسابقه ای که شروع کرده اید را به پایان برسانید.
با پشتکار می توانید بهتر به مقصد برسید.


3. تمرکز بر حال

پدرم به من می گفت نمی توانی در یک زمان بر ۲ اسب سوار شوی.
من دوست داشتم بگویم تو می توانی هر چیزی را انجام بدهی اما نه همه چیز.
یاد بگیرید که در حال باشید و تمام حواستان را بدهید به کاری که در حال حاضر انجام می دهید.
انرژی متمرکز، توان افراد است، و این تفاوت پیروزی و شکست است.


4. تخیل قدرتمند است

"تخیل همه چیز است. می تواند باعث جذاب شدن زندگی شود. تخیــل به مراتب از دانش مهم تر است"
آیا شما از تخیلات روزانه استفاده می کنید؟
تخیل پیش‌درآمد تمام داشته‌های شما در آینده است.
نشانه واقعی هوش دانش نیست، تخیل است.
آیا شما هر روز ماهیچه های تخیل تان را تمرین می دهید؟
اجازه ندهید چیزهای قدرتمندی مثل تخیل به حالت سکون دربیایند.



5. اشتباه کردن

"کسی که هیچ وقت اشتباه نمی کند هیچ وقت هم چیز جدید یاد نمی گیرد"
هرگز از اشتباه کردن نترسید چون اشتباه شکست نیست.
اشتباهات شما را بهتر، زیرک تر و سریع تر می کنند، اگر شما از آنها استفاده مناسب کنید.
قدرتی که منجر به اشتباه می شود را کشف کنید.
من این را قبل گفته ام، و اکنون هم می گویم، اگر می خواهید به موفقیت برسید اشتباهاتی که مرتکب می شوید را ۳ برابر کنید.



6. زندگی در لحظه

"من هیچ موقع در مورد آینده فکر نمی کنم، خودش بزودی خواهد آمد"
تنها راه درست آینده شما این است که در همین لحظه باشید.
شما زمان حال را با دیروز یا فردا نمی توانید عوض کنید.
بنابراین این از اهمیت فوق العاده برخوردار است که شما تمام تلاش خود را به زمان جاری اختصاص دهید.
این تنها زمانی است که اهمیت دارد، این تنها زمانی است که وجود دارد.



7. خلق ارزش

"سعی نکنید موفق شوید، بلکه سعی کنید با ارزش شوید"
وقت خود را به تلاش برای موفق شدن هدر ندهید بلکه وقت خود را صرف ایجاد ارزش کنید.
اگر شما با ارزش باشید، موفقیت را جذب می کنید.
استعدادها و موهبت هایی که دارید را کشف کنید.
بیاموزید چگونه آن استعدادها و موهبت های الهی را در راهی استفاده کنید که برای دیگران مفید باشد.
تلاش کنید تا با ارزش شوید و موفقیت شما را تعقیب خواهد کرد.



8. انتظار نتایج متفاوت نداشته باشید

"دیوانگی یعنی انجام کاری دوباره و دوباره و انتظار نتایج متفاوت داشتن"
شما نمی توانید کاری را هر روز انجام دهید و انتظار نتایج متفاوت داشته باشید، به عبارت دیگر، نمی توانید همیشه کار یکسانی (کارهای روزمره) را انجام دهید و انتظار داشته باشید متفاوت به نظر برسید.
برای اینکه زندگی تان تغییر کند، باید خودتان را تا سر حد تغییر افکار و اعمالتان متفاوت کنید، که متعاقبا زندگی تان تغییر خواهد کرد.



9. دانش از تجربه می آید

"اطلاعات به معنای دانش نیست. تنها منبع دانش تجربه است"
دانش از تجربه می آید. شما می توانید درباره انجام یک کار بحث کنید، اما این بحث فقط دانش فلسفی از این کار به شما می دهد.
شما باید این کار را تجربه کنید تا از آن آگاهی پیدا کنید.
تکلیف چیست؟ دنبال کسب تجربه باشید!
وقت خودتان را صرف یاد گرفتن اطلاعات اضافی نکنید. دست بکار شوید و دنبال کسب تجربه باشید.



10. اول قوانین را یاد بگیرید بعد بهتر بازی کنید

"اگر شما قوانین بازی را یاد بگیرید از هر کس دیگر بهتر بازی خواهید کرد"
دو گام هست که شما باید انجام بدهید:
اولین گام اینکه شما باید قوانین بازی که می کنید را یاد بگیرید، این یک امر حیاتی است.
گام دوم هم اینکه شما باید بازی را از هر فرد دیگری بهتر انجام بدهید.
اگر شما بتوانید این دو گام را حساب شده انجام دهید موفقیت از آن شماست .

 اس . ام . اس  عاشقانه

خواستم زيباترين کلام را به ياري بگيرم تا صميمانه ترين عشق ها را نثارت کنم.
ذهنم ياري نداد، پنداشتم که ساده نوشتن همچون ساده زيستن زيباست.
پس ساده مي نويسم: دوستت دارم..

منتظر كسي باش كه اگه حتي در ساده ترين لباس بودي حاضر باشه تو رو به همه ي دنيا نشون بده و بگه كه اين دنياي منه

من را اين گونه باور كن
كمي تنها . كمي بي كس . كمي از ياد ها رفته 
خدا هم ترك ما گفته . نمي تونم من را ايا گناهي هست ؟

خدايا!به آنان که ادعاي عاشقي تورادارندبياموز؛که بزرگترين گناه شکستن دل آدميان است...

عشقي که تنها با يک نگاه آغاز مي شود، با شناخت سست و سست تر مي شود.. اما عشقي که با شناخت آغاز مي شود با هر نگاه عميق و عميق تر مي شود.

گفتمش دل مي خري؟ پرسيد چند؟ گفتمش دل مال تو، تنها بخند! خنده کرد و دل ز دستانم ربود، تا به خود باز آمدم او رفته بود..

آدما خنده هاشون هميشه از دل خوشي نيست، گاهي شکستن دلي کمتر از آدم کشي نيست، گاهي دل اين قدر تنگ ميشه که گريه هم کم مياره، يه جمله ي ساده گاهي چقدر واست غم مياره..

زندگي چون قفس است، قفسي تنگ پر از تنهايي، و چه خوب است دم غفلت آن زندان بان، و سپس بال و پر عشق گشودن، بعد از آن هم پرواز..

به چشمي اعتماد کن که به جاي صورت به سيرت تو بنگرد و دستي را بپذير که بازشدن را بهتر از مشت شدن بلد باشد!

غير از غم عشق تو ندارم غم ديگر، شادم كه جز اين نيست مرا همدم ديگر..

چه كسي مي داند، كه تو در پيله خود تنهايي؟ چه كسي مي داند، كه تو اکنون پي يك روزنه در فردايي؟ پيله ات را بگشاي! تو به اندازه پروانه شدن خلق شدي، از براي پرواز، کِي برون خواهي رفت؟ پيله ات را بگشاي..

بر خاك بخواب مهربان، تختي نيست، آواره شدن حكايت سختي نيست. از لغزش اشك هاي خود فهميدم، لبخند هميشه راز خوشبختي نيست..

دو تا گل بگير دستت، يكي دست راست و يكي دست چپ. ولي من گل وسطي رو بيشتر دوست دارم!
اسمتو خط نزدم از دفتر خاطره هام، آخه هنوز هر جا باشي عزيزتريني تو برام..

هيچ وقت شعار نداده ام، که به زور بايد لبخند زد! بعضي وقت ها بايد تا نهايت آرامش گريست، آن گاه است که تبسمي ميهمان لبانت مي شود که زيبا تر از رنگين کمان بعد از باران است..

عشق مثل آبه، مي توني توي دستات قايمش کني، اما آخرش يه روز دستتو وا مي کني مي بيني نيست! قطره قطره چکيده بي اينکه بفهمي.. فقط احساس مي کني کمي دستات نمناکن. اين همون رطوبت خاطره هاست که بر جاي مونده..

سلام. خوش آمدي. هرچند خيلي دير شده. فقط قبل از وداع هميشگي، بيا اينجا مقابلم بنشين، مي خواهم يک دقيقه سکوت کنيم. به احترام تمام لحظه هايي که در انتظار پاسخ تو مردند..

عشق مثل شاپرک مي مونه، اگه ولش کني ميره، اگه محکم بگيريش مي ميره

سفر برايم هيچ چيز به جز دلتنگي ندارد. اما زماني به من آموخت براي بهتر ديدن عظمت و شکوه هر چيز بايد قدري از آن دور شد!

گفته بودي فردا، پشت اين پنجره ها، غنچه اي مي رويد، و کسي مي آيد، روشني مي آرد.. ديرگاهيست که من، پشت اين پنجره ها منتظرم، ولي اينجا حتي، رد پايي هم نيست...

کاش کوچيک بوديم. وقتي کوچيک بوديم دلامون بزرگ بود. ولي حالا که بزرگ شديم بيشتر دل تنگيم. کاش کوچيک مي مونديم تا حرفامونو از نگاهمون بفهمن نه حالا که بزرگ شديم و فرياد هم که مي زنيم باز کسي حرفامونو نمي فهمه..

فاصله عشق هاي معمولي را از بين مي برد و عشق هاي بزرگ و جاوداني را شدت مي بخشد، مانند باد که شمع را خاموش مي کند و آتش را شعله ور مي سازد!

مثل ساحل آرام باش تا مثل دريا بي قرارت باشند..

اين قاصدک ها رو فوت کردم تا بيان و بهت بگن که به يادتم..*****

شکسپير ميگه کسي رو که دوست داري هر چندوقت يک باربهش يادآوري کن تا فراموش نکنه قلبي براش مي تپه .......واين يک يادآوريست..

مي روم ، از رفتن من شاد باش. از عذاب ديدنم آزاد باش. گرچه تو تنها ز پيشم مي روي ، آرزو دارم ولي عاشق شوي.. آرزو دارم بفهمي درد را، تلخي برخورد هاي سرد را..

هر ثانيه که مي گذرد چيزي از تو را با خود مي برد. زمان غارتگر غريبي است،همه چيز را بي اجازه مي برد. تنها يک چيز را هميشه فراموش مي کند: "حس دوست داشتن تو را.."

به که گويم که تو منزلگه چشمان مني، به که گويم تو نوازشگر دستان مني، گر چه پاييز نشد همدم و همسايه ي من، به که گويم که تو باران زمستان مني؟

چه کنم دست خودم نيست که يادت نکنم، خواستي گل نشوي تا به تو عادت نکنم!

ياد تو چندي است مهمانم شده، خاطراتت آفت جانم شده، هر چه مي گويم سخن از ياد توست، در سکوت من فقط فرياد توست..

تو دريا بودي و من قايقي خرد، که هر جا خواست امواجت مرا برد، دلم پارو زن بيچاره اي بود، که در امواج عشقت يک شبي مرد..

بيقرار تو ام و در دل تنگم گله هاست، آه! بي تاب شدن عادت کم حوصله هاست، مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب، در دلم هستي و بين من و تو فاصله هاست..

khasti digar nabash

afarin

che ba erade

laanat be dabestani

ke to az darshayash

faghat tasmime kobra ra yad gerefti

می دانــست از تَنــــهایی می تَرســـَــم .... تَنــهـــایم گُذاشــــــــت !


از پـــیــچِِ کـ ــ ــوچه که گــُـذشــتـــــــ ....


چِشــــــمهایم مــــُرد ! آرزِوهــــــــایـــَمـــ ـ ـــ رَنـــگ بــاخـــ ــ ـت .....


گاهیــــــــ ـــ ــــ ....


صــدایِ نَـــفـــَس هایــــش را حـــِــس می کُنـــم ...


بـا ایـــنکـــهــ ـ ــِ او دیگــ ـ ـر مــَرا نـــَخــواهد شــِناخـــــتــــ ...

نگــــران نبـــــاش...

نمی دانــی

بـــوی کسی روی گونه اتــــــ جـــا مـــانــده باشـــد

چـــه سنگین استــــــــ ... !

قـــاعـــده همیـــن بـــوده

از همـــان ابتـــدای انگــــور...

شــــرابــــــ هـــرچـــه تلــخ تـــر گیـــراتــــــــــر !

میــان ایـن همــه فــرض هــای به درد نخــور دنیــا

فـــرض کـــن تو هنـــوز دوستــم داری

و یکــی ازهمیــن پنجشنبــه هـــا

دلتـــ برایم تنگـــــ مـــی شــود

فــرض کــن

هیــچ وقتــــ نـــرفتـــه ای

و تمــام این ســـالها که نبــودی شـــوخی کـــرده ای

فــــرض کـــن

دنیـــا هنـــوز به آدم هـــای خیال پـــرداز وفـــادار استــــــــــ

و تــــو

میـــان چنـــد میلیـــارد احتمـــال موجــــود

یکـــی از همیـــن پنـــج شنبـــه هـــا

دلتــــــــ برای مـــن تنگــــ مـــی شــــود

خيانتــــــــــــ کــــه مـــي بينــــي

قلبتـــــ مــــي ســـوزد!

سيگار مــــــــــــي کشـــــــي

تا قلبتــــــــــ نســـــوزد

خبــــر نــــداري کـــه

ريه اتــــــ مـــي ســـوزد!

نفستــــــــ به ســــــــــرفـــه مـــــــي افتــــــــــد!

چند وقت دلتـــ هــوايش را مــــي کنــد!

سيگار را پاکتـــــي مــــي کشـــــــــــــي!

اخلاقتــــــــ سگــــــي مــــــي شود!

از جنس مخالفـــــــــ گـــــريزان مـــي شـــــوي!

چنــــــــد مـــــاه بعد نامش را که به روي گوشــــــــي ديدي،

صــــــــدايش را که شنيــــــدي،

مــــي پرســــي شمــا؟

با يکــــــــــــ به جــــا نمــــي آورم ســـــــاده

قطعش مـــــــي کنـــي

و سيگارتــــــــــ را مـــــــــي کشــــــــــي!

دختــــری کـــه بـــرای به دستــــــــ آوردن دلتـــــــــــ

اگــــــر عشـــق

آخـــــریـــن عبــــادتــــــــــــ مــــا نیستـــــــــــ

پس آمــــــــده ایـــم اینجــــا

بــــــــرای کــــــدام درد بــــی شفــــا

شعـــــــر بخوانیـــــــم و بـــــــاز به خــــــانه بــــرگـــــردیــــــــم؟

   شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی

    تو را با لهجه ی گل های نیلوفر صدا کردم

    تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم

    پس از یک جستجوی نقره ای در کوچه های آبی احساس

    تو را از بین گل هایی که در تنهایی ام رویید با حسرت جدا کردم

    و تو در پاسخ موج تمنای دلم گفتی : دلم حیران و سرگردان چشمانی است رویایی

    و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم

    همین بود آخرین حرفت و من بعد از عبور تلخ و غمگینت

    حریم چشم هایم را به روی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید وا کردم

    نمی دانم چرا رفتی نمی دانم چرا

    شاید خطا کردم

    و تو بی آنکه فکر غربت چشمان من باشی نمی دانم کجا تا کی برای چه

    ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید

    و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت

    و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد

    و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره با مهربانی دانه بر می داشت

    تمام بال هایش غرق در اندوه غربت شد

    و بعد از رفتن تو آسمان چشم هایم خیس باران بود

    و بعد از رفتنت انگار کسی حس کرد من بی تو تمام هستی ام از دست خواهد رفت

    کسی حس کرد من بی تو هزاران بار در هر لحظه خواهم مرد

    و من با آنکه می دانم تو هرگز یاد من را با عبورت نخواهی برد

    هنوز آشفته ی چشمان زیبای توام برگرد

    ببین که سرنوشت انتظار من چه خواهد شد

    و بعد از این همه طوفان و وهم و پرسش و تردید

    کسی از پشت قاب پنجره آرام و زیبا گفت

    تو هم در پاسخ این بی وفایی ها بگو در راه عشق و انتخاب آن خطا کردم

    و من در حالتی ما بین اشک و حسرت و تردید

    کنار انتظاری که بدون پاسخ و سردست

    و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل

    میان غصه ای از جنس بغض کوچک یک ابر

    نمی دانم چرا ؟ شاید به رسم عادت پروانگی مان باز

    برای شادی و خوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم

کودک نجوا کرد:خدایا با من صحبت کن و یک چکاوک در

چمنزار آواز خواند ولی کودک نشنید

پس کودک فریاد زد:خدایا با من صحبت کن!و آذرخش در آسمان غرید ولی کودک متوجه نشد

کودک فریاد زد :خدایا یک معجزه به من نشان بده و یک زندگی متولد شد ولی کودک نفهمید

کودک در نا امیدی گریه کرد و گفت: خدایا مرا لمس کن و بگذار تو را بشناسم،پس خدا نزد کودک آمد و او را لمس کرد ولی

کودک بالهای پروانه را شکست و در حالی که خدا را درک نکرده بود از آنجا دور شد

افــکار عاشقـانه ام را ، جمـع که می کنـم … دسته گلی می شود ، شبیه تو ، برای تو … . . . می گویند درد را از هر طرف بنویسی درد است نمی دانند درد را از طرف تو اگر بنویسند شعر می شود . . . مهربانی ات را مرزی نیست ! یقین دارم فرشته ای قبل از آفرینشت قلبت را بوسیده . . .

افــکار عاشقـانه ام را ، جمـع که می کنـم …
دسته گلی می شود ، شبیه تو ، برای تو …
.
.
.
می گویند
درد را از هر طرف بنویسی درد است
نمی دانند
درد را از طرف تو اگر بنویسند
شعر می شود
.
.
.
مهربانی ات را مرزی نیست !
یقین دارم فرشته ای  قبل از آفرینشت قلبت را بوسیده . . .
.

.
.
در عجبم از کار خدا . . .
تو را آفریده و انتظار یکتا پرستی دارد از من . . . !
.
.
.
خوشبختی من پیدا کردن “ تو ” از میان این همه ضمیر بود . . .
.
.
.
بی هیچ صدائی می آیند
زمانی که نمی دانی
در دلت یک مزرعه آرزو می کارند و…
بی هیج نشانی از دلت می گریزند
تا تمام چیزی که به یاد می آوری
حسرتی باشد به درازای زندگی
چه قدر بی رحمند رویاهـا …
.

.
.
ذهنم فلج می شـــــود… وقتی می خوانمت
و تو حتی نمیگویی…
جـــــــــانم
.
.
.
دلم می خواهد نامت را صدا کنم !
یک طور دیگر!
جوری که هیچ کس صدایت نکرده باشد !
یک طور که هیچ کس را صدا نکرده باشم !
دلم می خواهد نامت را صدا کنم !
یک طور که دلت قرص شود که من هستم ,
یک طور که دلم قرص شود که با بودن من ، تو هم هستی …!
.
.
.
برگ زردی بودم در سکوت و تنهایی شب
تو شدی خورشیدم،تو مرا سبز کردی
از تو ای عشق واقعا ممنون
واقعا ممنون
.
.
.
من تو را نمی سرایم !
تو …
خودت در واژه ها می نشینی ..
خودت قلم را وسوسه می کنی !!
و شعر را بیدار می کنی !!
.
.
.
نزدیکی در فاصله نیست ، در اندیشه است و تو اکنون مهمان اندیشه ی منی
.
.
.
انتهای دریا را برکه ها نمی فهمند ، ببخش اگر گاهی گم میکنم نشانی ات را
.
.
.
نمیپرسی تو حالی از دل غمگین و بیمارم / ولی من هر کجا باشم ، خیالت را به سر دارم
.
.
.
دل قصر عاطفه است ، اگر مهر خوبان زینتش نباشد ویرانه ای است ، تاریک
.
.
.
به آسمان نرسد هرکه خاک پای تو نیست / فرو رود به زمین دلی که به یاد تو نیست
.
.
.
گاهی حس آخرین بیسکوئیت ساقه طلایی رو دارم ، تنها ، شکسته !
.
.
.
دیگر پیامهایت نمی رسند ، سیم بانان را خبر کن ، شاید کاجی افتاده باشد !
.
.
.
عشق یعــنی :
سـرت را بگــیـرد در آغــوش ..
و موهـای ِ سپـیدت را ، بشمـارد دانـه دانـه !
و تـــو حـــــیرت کنــی !
کـه از کـی ، اینــقدر پـــیر شــده ای !!

میگن هیچ عشقی تو دنیا

مثل عشق اولی نیست

میگذره یه عمری اما

از خیالت رفتنی نیست

داغ عشق هیچکی مثل

اون که پس میزنتت نیست

چه بده تنهاشی وقتی

هیچ کسی هم  قدمت نیست

چقده سخت بدونی

اون که میخوایش نمیمونه

که دلش یه جای دیگس و

همه وجودش مال اونه

چه بده برای اونکه

جون میدی غریبه باشی

بگی میخوام با تو باشم

بگه میخوام که نباشی

فعلا دلتنگی تنها نصیب من از همه ی زیبایی توست …. این روزها می گذرند…. ولی من به این سادگی از این روزهای تلخ نمی گذرم ………. چشمانم شب ترین است دلم ...

فعلا دلتنگی تنها نصیب من از همه ی زیبایی توست

….

این روزها می گذرند….

ولی من به این سادگی

از این روزهای تلخ نمی گذرم

……….

چشمانم شب ترین است
دلم دریاترین ..
رویایم ستاره ترین
و
عشقم کوه ترین…!
کجاست آن فرهادترین …؟

……….

رویاهایم را در کنار کسانی گذراندم که بودند ولی نبودند
همراه کسانی بودم که همراهم نبودن
وسیله کسانی بودم که هرگز آنها را وسیله قرار ندادم
دلم را کسانی شکستند که هرگز قصد شکستن دل آنها را نداشتم
و تو چه دانی که عشق چیست
عشق سکوتی است در برابر همه اینها !!!

……..

فکــر میــکردم تـو همــدردی!
ولــی نــه!
تــو هــم ، دردی….

………….

این روزها اگر کسی پیدا شد
که شماره تلفنت رو حفظ بود
حتماً قدرش رو بدون
خیلی باید خاطرت براش عزیز باشه…

………………..

من تنها از یک چیز می ترسم و آن اینکه شایستگی رنجهایم را نداشته باشم.. سعید

…………………

ای مــتــرســکـــــ ! آنقدر دست‌هایت را باز نکن ، کسی‌ تو را در آغوش
نمی‌‌گیرد ، ایــســتــادگــی هــمــیــشــه تــنــهــایــی‌ مــیــاورد

…………….

بترسید از آدم هائی که عاشق نیستند ولی عاشقی کردن را خوب بلدند

……..

دلتنگی تنها نصیب من از زیبایی های توست

کاش میشد هیچ کس تنها نبود
کاش میشد دیدنت رویا نبود
گفته بودی با تو می مانم ولی...
رفتی و گفتی و اینجا جا نبود
سالیان سال تنها مانده ام
شاید این رفتن سزای من نبود
من دعا کردم برای بازگشت
دست های تو ولی بالا نبود
باز هم گفتی که فردا میرسی
کاش روز دیدنت فردا نبود              
-----------------------------                   
می نویسم
می خوانم و فریاد می زنم
همیشه دوستت دارم
اما حیف که
دوست داشتن همیشه کافی نیست......
بی تو دیگه نمی تونم
ذره ذره تموم شدم
ای بی وفا ای مهربون
تو رفتی و تنها شدم
حالا می گم بیا ولی
انگار دیگه نمی تونی
یکی دیگست تو زندگیت
اینو از قلبت شنیدم
می دونی گریه می کنم
شبا یرای عشق تو؟
نمی رسم یه تو ولی داد می زنم دیوونتم

شادم که در شرار تو می سوزم شادم که در خیال تو می گریم
شادم که بعد وصل تو باز اینسان در عشق بی زوال تو می گریم
پنداشتی که چون ز تو بگسستم دیگر مرا خیال تو در سر نیست
اما چه گویمت که جز این آتش بر جان من شراره دیگر نیست
شب ها چو در کنار نخلستان کارون ز رنج خود به خروش آید
فریادهای حسرت من گویی از موج های خسته به گوش آید
شب لحظه ای به ساحل او بنشین تا رنج آشکار مرا بینی
شب لحظه ای به سایه خود بنگر تا روح بیقرار مرا بینی
من با لبان سرد نسیم صبح سر می کنم ترانه برای تو
من آن ستاره ام که درخشانم هر شب در آسمان سرای تو
غم نیست گر کشیده حصاری سخت بین من و تو پیکر صحراها
من آن کبوترم که به تنهایی پر می کشم به پهنه دریاها
شادم که همچو شاخه خشکی باز در شعله های قهر تو می سوزم
گویی هنوز آن تن تب دارم کز آفتاب شهر تو می سوزم
در دل چگونه یاد تو می میرد یاد تو یاد عشق نخستین است
یاد تو آن خزان دل انگیزیست کاو را هزار جلوه ی رنگین است
بگذار زاهدان سیه دامن رسوای کوی و انجمنم خوانند
نام مرا به ننگ بیالایند اینان که آفریده شیطانند
اما من آن شکوفه اندوهم کز شاخه های یاد تو می رویم
شبها تو را به گوشه تنهایی در یاد آشنای تو می جویم

الهی! اگر مجرمم مسلمانم؛ اگر گنه‏کارم پشیمانم؛ اگر عقابم خواهی مطیع فرمانم؛ و اگر رحمت فرمایی، مستحق آنم. الهی، اگر تو مرا به «جرم» من بگیری، من تو را به «کرم» تو بگیرم. کرم تو، از جرم من بیشتر است استوار ماندن و به هر بادی نرفتن دین من است دینی که پیروانش بسیار کم است. سلام اسم من اسماعیل و دانشجوی عمران هستم در خدمت همه دوستان گلم که به من لطف دارند
دو تن به خاطر من تباه شدند : دوستى که از اندازه نگاه نداشت و دشمنى که بغض مرا در دل کاشت . [نهج البلاغه]
دو چیز را فراموش نکن : یاد خدا و یاد مرگ . دو چیز را فراموش کن : بدی دیگران در حق تو و خوبی تو در حق دیگران . چهار چیز را نگه دار : گرسنگیت را سر سفره دیگران، زبانت را در جمع، دلت را سر نماز و چشمت را در خانه دوست